e hadden al eerder gemeld dat het probleem van lekkage in de kelder tot de nodige complicaties leidde. Hierdoor moest er op de nieuwe betonnen wand nog een stuk wand gestort worden en omdat we niet wilden dat deze muur te ver naar binnen kwam is er een deel van de muur afgehakt die vervangen wordt door beton. Dus kwam Jan van het beton samen met zijn collega weer terug naar ’t Woudt. Daar konden zij gaan knutselen met beton. Het werd een heel gepuzzel om de netten zo dicht tegen de muur te krijgen met de verwarming en de electriciteit er ook nog tussen en vooral om een waterdichte naad te maken. Dankzij hun creativiteit zijn we nu op het punt gekomen dat de (be)kist(ing) gesloten wordt en het geheel gestut moet gaan worden zodat de muren op het moment dat het beton gestort gaat worden niet uit elkaar klappen.

En terwijl dit probleem met vereende krachten de wereld uit geholpen wordt, vraagt een ander problem alweer de aandacht. Op de vide bij de dorsvloer, straks de hal, staat een grote zwarte schouw. Deze schouw is letterlijk helemaal verteerd. Nu de zomer eraan komt blijkt er steeds teer uit de schouw te lekken door het plafond in de tegelkamer heen. Het probleem is tijdelijk verholpen met een flinke laag zaagsel in de schouw waar de teer in kan trekken, maar voor de langere termijn moeten we op zoek naar een definieve oplossing, het liefst zonder dat het uiterlijk van de schouw verandert. Kortom er ligt weer een nieuwe uitdaging te wachten!

e afgelopen weken is de Hofwoning veranderd in een steenhouwerij. Inmiddels zijn we in sommige kamers aan de afwerking toegekomen. En daarvoor moesten de oude plavuizen en ijsselstenen die we eerder uit de boerderij gehaald hadden worden afgebikt en schoongemaakt en dat was met recht monnikenwerk. Henk kwam tijdens de bouwvergadering met de mededeling dat we een week later zouden beginnen dus toen moest ik als een gek aan het werk.

Plavuizen moeten worden afgebikt, afgebeten en geboend. Gelukkig kon ik een beroep doen op mijn onwijze lieve vrienden, vriendinnen en familie gezamenlijk hebben we zo’n 400 plavuizen van cement etc. ontdaan.

En gelukkig had mijn buurjongen Mathijs juist zijn eindexamen gedaan. Hij kwam met zijn vrienden de ijsselstenen schoonmaken. Verder kregen we ook hulp van onze ‘jongste’ medewerker vader Kees. Ook die heeft letterlijk zijn steentje bijgedragen. We zijn er nog niet maar al dat  zweet en al die spierpijn heeft een heel bijzonder resultaat opgeleverd. 

Aan de plavuizen hebben we in het toilet de tegels toegevoegd die broer Kees voor mij op en rommelmarkt in België gekocht had en ook hier is het resultaat prachtig. Dus iedereen die geholpen heeft kan straks met een bijzonder tevreden gevoel via de boenhoek en over de dorsvloer naar het toilet om even heerlijk na te genieten van zijn of haar arbeid!! Alvast onwijs bedankt allemaal.

Er zijn nog een heleboel stenen en plavuizen te doen dus mochten jullie je vervelen, laat het even weten……