ijn opa Gijs heeft overal laminaat hout op de grond gelegd,

omdat ik alergisch ben voor stof.

Dus toen, op 11 februari, konden we er gaan slapen.

Ik heb geslapen als een roos!!

Moet je eens kijken bij de foto’s.

Heb je ze gezien, leuk he?

En ook die van mijn zus,

vind je ze alemaal leuk?

Ik wel!

Babette

p 26 januari hielden wij een opendag op onze boerderie. ’s Morgens hadden we alle buren uitgenodigd om kennis te komen maken en ook om de gehele woning te bekijken. De mooiste verhalen kwamen boven water vooral bij diegene die op ’t Woudt geboren waren en vriendje of vriendinnetjes geweest waren met de familie van Woerden. Zij kwamen met verhalen over Sinterklaas die langskwam en over hoe zij in het bosje van ome Niek (het geriefhout) jarenlang gespeeld hadden.

In de middag kwamen vrienden, kennissen en natuurlijk ook familie. Zelfs de juf van Carmen kwam even een kijkje nemen. De opkomst was wat ons betreft overweldigend. Het was erg leuk om iedereen rond te leiden. Gelukkig werden er heel was helpende handjes toegestoken en wilden Oma Bep, Carmen en Babette ook een deel van de rondleidingen op zich nemen, gekleed in hun splinternieuwe boerinnenpakjes.

Carmen had Wijnand Kreynen weten te strikken om de trampoline verder in elkaar te zetten waardoor de kinderen buiten heerlijk konden springen. Binnen konden de kinderen samen met buurmeisje Naomi schilderen.

 Eric Brückner maakte van de gelegenheid gebruik om mede namens zijn familie,  zijn dankbaarheid uit te spreken over het feit dat wij deze ballast op ons wilde nemen, zodat zij daar dan heerlijk van mee konden gaan genieten. Ook wijdde hij ons in in de geheimen van het Woudt dat was nodig omdat uit de uitnodiging gebleken was dat wij nog niet erg goed op de hoogte waren (we waren de laatste t van ’t Woudt vergeten).

Zij trakteerden ons op een koe…ievel.