e restauratie van de Hofwoning zijn we zo ongeveer begonnen met het aanbrengen van een “corset” van houten balken en stalen kabels rondom de opkamer. Dit omdat deze nou niet bepaald stabiel stond, zeker niet toen we de tussenvloer met de verroeste balken gingen verwijderen. Door de kabels steeds een stukje verder aan te trekken werden de muren langzaam maar zeker recht getrokken. Met een beetje hulp van Rob en André de metselaars die nu al meer dan een jaar bij ons over de vloer komen zijn de muren redelijk recht komen te staan. Op het moment dat de betonnen kelder onder de opkamer gestort werd is het corset nog eens extra verstevigd. Dit om te voorkomen dat de woning door de druk uit elkaar geperst zou worden.

 Op de betonnen wanden  is de staalconstructie voor de nieuwe verdiepingsvloer gelegd. En zijn er nieuwe ankers aangebracht. Daarmee kreeg de opkamer weer een vloer en dus ook weer stabiliteit.

Imiddels is het meeste hout van het corset weggehaald en alle muren zijn blijven staan. Zowel de woning als wij kunnen weer opgelucht adem halen.

ij de restauratie van onze boerderij willen we zo veel mogelijk in originele staat houden of dingen terug brengen in de oude staat. Zoals bijvoorbeeld het gewelfde plafond en de schouw. Bij de restauratie van de kozijnen proberen we ook zoveel mogelijk de oude dingen te handhaven. Nu zat er in de zuidgevel van de boerderij (aan de kant van het fietspad) ooit een voordeur met een bovenlicht gezeten. Deze is tijdens een van de verbouwingen dichtgemetseld. Wij hebben de opening weer gemaakt en gaan er een glazen deur inzetten om zo in de woonkamer meer lichtinval te krijgen. Op oude prenten zagen we hoe het bovenlicht er vroeger uitgezien heeft. Dit hebben we weer opnieuw laten maken.

Op het kalf (het stuk kozijn tussen het bovenlicht en de deur) hebben wij onze sporen nagelaten zoals je op deze foto kunt zien. Tijdens mijn bezoeken aan de verschillende openluchtmusea had ik foto’s genomen van kalven op de boerderijen daar. De verschillende foto’s heb ik in fotoshop samengevoegd tot een kalf. Peter heeft aan de hand van deze foto’s op een creatieve avond het kalf van klei gemaakt waarna de timmerman het in hout uitgesneden heeft. In de timmerfabriek hebben ze dit houtsnijwerk in het kozijn geplaatst.  De glaszetter is vervolgens een mooi poosje bezig geweest om het glas in het kozijn te plaatsen en af te kitten. Het resultaat is super!! We zijn er allemaal apen trots op!!

et is alweer een tijd geleden dat ik  iets geschreven heb over onze restauratie en dat terwijl er zo onwijs veel te melden is.

Het beton in de kelder is gestort. Alle kozijnen in de kelder zijn prachtig gerestaureerd, eigenlijk zie je er helemaal niets van, ze zitten nog steeds net zo schuin als voorheen maar al het rotte hout is vervangen.  We hebben een paar keer een flinke bui gehad en tot op heden blijft het er droog. Dit is nog geen garantie, want we hebben nog geen langdurige regen gehad, maar we moeten optimistisch blijven toch? Het ziet er in ieder geval heel goed uit. Inmiddels zijn ook de stalen binten voor het plafond van de badkamer naar binnen gesjouwd. Dat was een aardig gewicht maar met vereende krachten is het gelukt. De metselaars hebben daartussen de gewelven gemetseld. Er waren “schenkels” op maat gemaakt waarop ze konden metselen en terwijl wij leker in de Jura aan het wandelen waren met onze ezel kreeg ons gewelfde planfond vorm. Ook de voeger was geweest waardoor een gedeelte al echt klaar is. Het ziet er echt heel mooi uit. Nu kan de vloer van de opkamer er op en dan is er een heel groot ei gelegd!!

Het zal nog even duren voordat we in bad kunnen maar het komt steeds dichterbij.

e hadden al eerder gemeld dat het probleem van lekkage in de kelder tot de nodige complicaties leidde. Hierdoor moest er op de nieuwe betonnen wand nog een stuk wand gestort worden en omdat we niet wilden dat deze muur te ver naar binnen kwam is er een deel van de muur afgehakt die vervangen wordt door beton. Dus kwam Jan van het beton samen met zijn collega weer terug naar ’t Woudt. Daar konden zij gaan knutselen met beton. Het werd een heel gepuzzel om de netten zo dicht tegen de muur te krijgen met de verwarming en de electriciteit er ook nog tussen en vooral om een waterdichte naad te maken. Dankzij hun creativiteit zijn we nu op het punt gekomen dat de (be)kist(ing) gesloten wordt en het geheel gestut moet gaan worden zodat de muren op het moment dat het beton gestort gaat worden niet uit elkaar klappen.

En terwijl dit probleem met vereende krachten de wereld uit geholpen wordt, vraagt een ander problem alweer de aandacht. Op de vide bij de dorsvloer, straks de hal, staat een grote zwarte schouw. Deze schouw is letterlijk helemaal verteerd. Nu de zomer eraan komt blijkt er steeds teer uit de schouw te lekken door het plafond in de tegelkamer heen. Het probleem is tijdelijk verholpen met een flinke laag zaagsel in de schouw waar de teer in kan trekken, maar voor de langere termijn moeten we op zoek naar een definieve oplossing, het liefst zonder dat het uiterlijk van de schouw verandert. Kortom er ligt weer een nieuwe uitdaging te wachten!