e afgelopen weken is de Hofwoning veranderd in een steenhouwerij. Inmiddels zijn we in sommige kamers aan de afwerking toegekomen. En daarvoor moesten de oude plavuizen en ijsselstenen die we eerder uit de boerderij gehaald hadden worden afgebikt en schoongemaakt en dat was met recht monnikenwerk. Henk kwam tijdens de bouwvergadering met de mededeling dat we een week later zouden beginnen dus toen moest ik als een gek aan het werk.

Plavuizen moeten worden afgebikt, afgebeten en geboend. Gelukkig kon ik een beroep doen op mijn onwijze lieve vrienden, vriendinnen en familie gezamenlijk hebben we zo’n 400 plavuizen van cement etc. ontdaan.

En gelukkig had mijn buurjongen Mathijs juist zijn eindexamen gedaan. Hij kwam met zijn vrienden de ijsselstenen schoonmaken. Verder kregen we ook hulp van onze ‘jongste’ medewerker vader Kees. Ook die heeft letterlijk zijn steentje bijgedragen. We zijn er nog niet maar al dat  zweet en al die spierpijn heeft een heel bijzonder resultaat opgeleverd. 

Aan de plavuizen hebben we in het toilet de tegels toegevoegd die broer Kees voor mij op en rommelmarkt in België gekocht had en ook hier is het resultaat prachtig. Dus iedereen die geholpen heeft kan straks met een bijzonder tevreden gevoel via de boenhoek en over de dorsvloer naar het toilet om even heerlijk na te genieten van zijn of haar arbeid!! Alvast onwijs bedankt allemaal.

Er zijn nog een heleboel stenen en plavuizen te doen dus mochten jullie je vervelen, laat het even weten……

Eerder melde ik dat de metselaars vrijwel onzichtbaar reparaties aan de muren deden. Helaas is dat niet altijd mogelijk, soms blijft er na de ingreep toch behoorlijk wat “littekenweefsel achter. Maar als we er straks overheen kunnen stuken of er een voorzetwand voor komt klagen we daar niet over. ”

Hier zie je de muur van de opkamer die onderhanden genomen is. Je kunt wel stellen dat het om een behoorlijke facelift gaat.  Aan de buitenkant is er niets van te zien maar aan de binnenkant des te meer.

De muur is nu weer helemaal stevig.

e sloper is gearriveerd en nu gebeurt er echt wat!! Ongelofelijk wat die in een paar dagen voor elkaar krijgen. Overal worden voorzetwandjes, schoorstenen etc. weggehaald.  Het is onwijs spannend wat er tevoorschijn komt. Nu kan je al een beetje zien hoe ruimtes eruit zullen gaan zien. Maar wat naar voren komt is niet alleen maar feest. Je kan door de scheuren in de muren heen naar buiten kijken, andere muren blijken echt helemaal bol te staan van het vocht. En de staat van de grote witte schouw is bedenkelijker als we bedacht hadden. Maar voorlopig zien we het nog zitten.

Overal komen oude kranten tevoorschijn. De oudste die we gevonden hebben is er een van 1948. Leuk om de dingen van de dag in die tijd te lezen.

Babette en Bram hebben het klaptrapje naar de kelder open gemaakt, hieronder zit nog een gemetseld muurtje maar de trap doet het. Ook de nieuwe/oude deur van de woonkamer naar de kelder is nu open.

Verder is de hele zolder leeggehaald waar de slaapkamer van Carmen moet komen. Het is een prachtige ruimte. En het raampje op het eind blijkt groter dan gedacht.

oals jullie waarschijnlijk wel weten zitten er in ons huis heel veel tegeltjes. Delftsblauwe tegeltjes, witjes en paarse tegeltjes.

 Een kamer de tegelkamer zit zelfs helemaal vol met tegeltjes van wand tot wand en van vloer tot plafond. Volgens Frits van Ooststroom werd deze kamer vroeger, in de achtiende eeuw, gebruikt om kaas en boter te maken. Met die tegeltjes aan de muur was het goed schoon te houden. Op een wand zitten er ook nog twee tegeltableaux, een vaas met bloemen. In het midden is een vlak met nieuwere tegels waarschijnlijk heeft er in het midden ooit een nog groter tegeltableau gezeten heeft. Volgens de verhalen die ons ter oren gekomen zijn is dit tableau ooit verkocht voor een goed doel.

Al die  tegeltjes zullen in de nieuwe situatie blijven zitten, wij gaan deze kamer gebruiken als slaapkamer voor het gastenverblijf dus mocht je ooit blijven slapen dan word je waarschijnlijk wakker tussen de boter en de melk.

 De tegeltjes die verder her en der in huis op muurtjes zitten blijken hoofdzakelijk uit de oude schouw te zijn gekomen. Vroegerjaren heeft de toenmalige boer besloten dat al die tegeltjes er maar uit moest .Van een van de oud bewoners kregen we een foto waarop nog goed te zien is dat de schouw vol zat met delftsblauwe en schildpadtegeltjes.

Wij willen die grotendeels weer terugbrengen.  maar dat zal dan niet zijn met louter tegeltjes van de st. Elisabethsvloed in 1413, want die zijn eenvoudigweg niet meer te vinden in die aantalllen. Maar we gaan er zeker wat moois van maken.