Vooruitlopend op de restauratie hebben we Frits van Oosteroom, een specialist in stad en streek cultuurhistorie,  gevraagd om het pand bouwhistorisch te onderzoeken om vast te stellen welke aspecten van onze woning historische waarde hadden en welke niet. Dit was een zeer boeiend proces. Aan de buitenzijde van de woning heeft hij aan de hand van onder andere de grote van stenen en de structuur van het metselwerk de groei van de boerderij in kaart gebracht. Iedere tijd had zijn eigen steenmaat en zijn eigen manier van metselen. En er waren nogal wat verschillende steensoorten gebruikt!  Het huis is in feite een groot lappendeken. Continue Reading »

ijdens de opendag die wij op 26 januari hielden voor buren, vrienden en kennissen bleek dat de staat de van de woning inderdaad zo slecht was als wij ingeschat hadden.  De vorige bewoners was door de gemeente (bouw en woningtoezicht) geadviseerd om het boerderijgedeelte van de opkamer zo min mogelijk te gebruiken. Omdat de buitenmuur instabiel was. Grootste probleem hierbij is het fundament van de buitenmuur en de vloer tussen de opkamer en de kelder. Deze vloer bestaad uit ijzeren binten met daartussen metselwerk. De ijzere binten zijn gaan roesten en zijn zodanig uitgezet dat zij de gehele opkamer uit haar verband drukken. Verder wisten oude buren nog veel te vertellen over hoe het pand er in het verleden uitgezien heeft.

l bij de aankoop van het pand hebben wij een gespecialiseerde architect in de arm genomen. Peter van Velzen van Restauro uit Den Hoorn heeft ons geholpen met inschatten of onze plannen voor het pand haalbaar waren. Continue Reading »

p 26 januari hielden wij een opendag op onze boerderie. ’s Morgens hadden we alle buren uitgenodigd om kennis te komen maken en ook om de gehele woning te bekijken. De mooiste verhalen kwamen boven water vooral bij diegene die op ’t Woudt geboren waren en vriendje of vriendinnetjes geweest waren met de familie van Woerden. Zij kwamen met verhalen over Sinterklaas die langskwam en over hoe zij in het bosje van ome Niek (het geriefhout) jarenlang gespeeld hadden.

In de middag kwamen vrienden, kennissen en natuurlijk ook familie. Zelfs de juf van Carmen kwam even een kijkje nemen. De opkomst was wat ons betreft overweldigend. Het was erg leuk om iedereen rond te leiden. Gelukkig werden er heel was helpende handjes toegestoken en wilden Oma Bep, Carmen en Babette ook een deel van de rondleidingen op zich nemen, gekleed in hun splinternieuwe boerinnenpakjes.

Carmen had Wijnand Kreynen weten te strikken om de trampoline verder in elkaar te zetten waardoor de kinderen buiten heerlijk konden springen. Binnen konden de kinderen samen met buurmeisje Naomi schilderen.

 Eric Brückner maakte van de gelegenheid gebruik om mede namens zijn familie,  zijn dankbaarheid uit te spreken over het feit dat wij deze ballast op ons wilde nemen, zodat zij daar dan heerlijk van mee konden gaan genieten. Ook wijdde hij ons in in de geheimen van het Woudt dat was nodig omdat uit de uitnodiging gebleken was dat wij nog niet erg goed op de hoogte waren (we waren de laatste t van ’t Woudt vergeten).

Zij trakteerden ons op een koe…ievel.